Hayattan beklentilerimiz olur her zaman isteriz hiç bir zaman tamam yeter artık diyemeyiz… Hele daha 22 yaşında olup gözle görülür elle tutulur somut bir hayatınız yoksa.
22 yaş zor… Çok zor hemde . İş ve Üniversite kısmında sorun olmasada dediğim gibi yetinmeyi bilmiyoruz. Ümitsiz tarafları görüp üzülmek daha kolay. Eğer somurtmaya yatkınsanız hemde.
Yüzün asık olur herşey sanki elinizden avucunuzdan gitmiş. Adamın teki gelir “-Sıkma canını yaaa Bu da geçer.” demesini bekleriz hep. Ya da çok görmüş yaşamış bir amcamız gelir askerlik anılarından başlar anlatmaya o siyah-beyaz kareler canlanır onun hayalinden gazı alıp gözleri açtığınız anda söylendiği gibi olmuyor işte.
Kısaca: Bana felsefe yapmayın… ÖZET GEÇ LAN!
